Herkese merhaba arkadaşlar . Bugün yazılarımın 3. günü ve hala heyecanlıyım. Şu aşamada kimse paylaşımlarıma dahil olmadı ama biraz daha zaman geçsin mutlaka birkaç kişiye dokunacağımdan eminim. Evett gelelim bugüne. Bugün daha yeni kalktım aslında yazılarımı akşam yazsam biraz daha yazacak şey birikmiş olur evet en iyisi öyle yapmak. Biraz dünden bahsedeyim dün mahallemde beslediğimiz 4 köpecikle ilgilendim onları besledim doyurdum sularını koydum. Onlar doyunca vicdanen çok iyi hissediyorum. Bu arada erkek arkadaşımla tanışmamı da bu köpecikler sağladı onlara yemek götürürken tanıştık. Hayvansever olmak gerçekten çok güzel. Sizi görünce gözleri parlayan kuyruklarını sallayan köpekler düşünün. Tabi yerlerinde dururlar mı hemen üstünüze atlayıp kendilerini sevdirirler onlar. Çok seviyorum hepsini . Onlar benim melek kızlarım belkide bu boş yıllarımda beni hayata bağlayan güzellikler de diyebilirim.
Neredeyse her hafta bi iş görüşmesine gidiyorum. Malesef ya onlar bana uygun olmuyor yada ben onlara. Bu çok üzücü çünkü genç ve dinamik verimli yaşımda evde oturuyorum. Gerçekten kimse işsizlik ile hayatının hiçbir döneminde karşılaşmasın. Dün malesef çook yol yürüdüm pazar köpeciklerim filan çok yoruldum tost yedim gece de ekmek arası yedim bu ne doymazlıktır anlayamıyorum. Ama benim durumum kesinlikle depresyondan. Kimse 7/24 evde oturmayı haketmez. Elbette birkaç km’lik yakın mesafeye gidebiliyorum😂 Benim yaşımda biri için çok zor yıllar ki ben gezmeyi çok seven sosyal biriyim. Ama şuan evde hapisim yapacak bişey yok iş bulana kadar böyle daha kaç mevsim evde solacağım kimbilir. Sizi seviyorum yarın görüşürüz 👋
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder